Haud sane me latet multos vt humano generi opitularentur | et nomen sibi ex hoc pararent | multa ingenij sui monimenta reliquisse | Cum enim alia vetustate deficiant | sola literarum monimenta et ęterna sunt | et mortalium res ęternitati commendant. Nihil sane ęque humanum est | quam alteri prodesse. Quomodo enim melius ciuium coetus publice | priuatimque nisi ab homine adiuuentur? Huiuscemodi igitur viris de humano genere benemeritis templa dicata | arę erectę | statuę consecratę fuere. Quid igitur Marci Maruli singularis viri laudibus par referemus? Cuius vigilię cęterorum labores adeo superant | vt quanto illi cęteris pręstiterunt | tanto hic ipsis pręstantior iudicetur, qui tamquam lucidum sidus hac nostra ętate enituit, qui non solum sibi natus | immo ad communem omnium vtilitatem nullis sudoribus parcit | vt hominibus auxilio sit. viuit: vt nos viuere faciat. laborat: vt quietem inueniamus. vt inquam bene | beateque viuendo (prout ipse prę cęteris docet) cęlorum sedes sortiti | beati ęuo sempiterno fruamur, nosque etiam in diuorum numerum relatos mortales ipsi ceu numina colant. Quid hoc maius excogitari potest? Spreuit diuitias. Spreuit honores. ab is | in quibus summum bonum mortales collocant | se penitus abdicauit. Quid cętera commemorem: cum paruula admodum sępius inclusus cella inter syluestres arbores | feris tantum comitatus vitam degat, vt his curis alienus nobis prosit? Scriptis semper vacat | quę salutem vniuerso terrarum orbi afferant, his se penitus addixit. Quid hoc viro | immo diuino spiritu sanctius | quid beatius | qui in carne pręter carnem viuens cęlestem vitam in terris agit? Quis itaque tam assiduam eius in scribendo curam non admiretur | pręsertim cum plurima ab eo volumina iam perfecta sint? Adde scribendi facilitatem, sermonis elegantiam | quodque verborum pondere | sententiarumque grauitate nulli concedit. Interdum tamen sedati amnis more labitur | modo paulum assurgens sine vllis salebris quasi torrens pro rei qualitate decurrit incitatior, acerrime vitia insectatur. Taceo multiplicem literarum cognitionem | vt virum elegantiore stilo | an doctrina magis valeat non facile possis diiudicare Donauit itaque nos diuino hoc opusculo | vt alias alia | cui Euangelistarium nomen indidit ex intimis sacrę theologię fontibus | abditaque vtriusque Instrumenti lectione haustum. Totam tripertitam moralem Philosophiam complectitur. Cuius diuina consilia si exequenda curabimus | in diuorum quidem coetu gaudebimus. Quo igitur maiori munere donari potuimus? Quare quantum ipsi debeamus | quis verbis queat consequi? Commendauit hoc salutiferum opus Francisco Lucensi Sacerdoti integerrimo: (Cui enim aptius diuina commendari possunt | quam illi | qui quotidie diuina attrectat?) Qui vt bonos | et doctos viros colit | et ab eisdem colitur | (simile enim simili veteri prouerbio facillime hęret) ita illorum opera vt quam emendatissima excudantur | vehementer laborat. Legisti itaque opus a viro et doctissimo | et optimo elucubratum, a Sacerdote vero rarissimo diligentissime excusum. Tu igitur nocturna versato manu | versato diurna: cum tantum vtilitatis ex huius lectione capturus sis. Bene vale et Deum Opt. Max. depre care | vt Marulo nostro Nestoreos annos largiatur | ipsumque feliciorem reddat. Expectato interim opus eiusdem Maruli de Imitatione Christi | compluraque opuscula Christianę pietatis cultori fructuosissima. Iterum Vale.