Laudare ingenue aliquem uirum: aut Populum dignum laude: Reuerendissime ac Illustrissime Domine: perdifficile est: non ea de causa quod uirtus non existat in multis: {que} semper extollenda {est. Sed} quia {inuidie} pestis: aut aliquis morbus interior in spiritu: stimulat et cogit animum laudatoris diminuere laudem: aut immiscere aliqua: {que} potius deturpant quam extollant gloriam laudati. Quod uitium animi: nullo pacto inest magnis {uiris. Qui} optantes famam {eternam}: maxima laude efferunt uiros: uirtute ornatos: partim ut illos apud se habere possint: partim ut ceteros inducant et excitent ad uirtutem. Quemadmodum manifestum est in {Diuo} Priuilegio Alexandri Magni: uniuersi Orbis Domini. {Qui} pro strenuitate armorum: et ueracitate fidei: demonstrauit gratiam singularem populis Slauis ({idest} gloriosis) {maxime} laudis indicium: ac signum patens {perpetue} {glorie}: qui nec precibus: nec ulla re: poterat sine ratione {moueri. Cum} Imperatoria Maiestas: {preseferat} diuinam similitudinem: quam ueritatis: et liberalitatis lumen: mirum {immodum}: illustrat et {exaltat}. Igitur Priuilegium accipe Reuerendissime Domine{:} et lege: atque aliqua uerba (paucis cognita) considera: {que} sunt digna examine. Vbi uidere poteris {Gentis} Slauorum: gloriam immortalem: et totius mundi Domini: liberalitatem: qui {benemeritos} {premiat}: et conuenientia {Imperatorie} Maiestati: munera donat: et largitur.

Vale: et me ut {facis}: ama.

Sequitur Priuilegium.